Precoce
Idea: le 15 de januario, titulo: le 29 de januario, photos: le 4 de februario 2024, texto: le 2, 4 e 6–.
Ampliation
Le nederlandese Henk Westbroek (1952), durante su annos plus active
	que nunc, habeva multe professiones: cantator e scriptor in
	un gruppo de musica pop hollandophone,
	gerente de un
	café de musica (in 2020 continuate in
	un stilo differente
	per su filia Chrissie Westbroek),
	politico, disc jockey e
	presentator de radio. In iste ultime rolo in un programma de
	musica pop, ille non se limitava al usual musica anglophone,
	ma tamben initiava le publico, me includite, in le obras del
	germano Herbert Grönemeyer. Isto debe haber essite in o ante
	1998, proque io me memora de in auto haber gaudite de un CD de
	musica in vivo
	(in un stilo alique differente de su registrationes de studio)
	de Herbert Grönemeyer in le estate de 1998.
	
	 Ecce, Unplugged,
 Ecce, Unplugged,
	 1995, si, esseva
 1995, si, esseva
	 iste
	(cata vice on pote cliccar pro aggrandir).
 iste
	(cata vice on pote cliccar pro aggrandir).
Un altere gruppo de obras que Henk Westbroek me adjuvava discoperir, era le nocturnos. Io sapeva del musica de Frédéric Chopin, nascite in 1810 in Żelazowa Wola, e nominate Fryderyk Franciszek Chopin (non Szopę! proque su patre era francese), ja desde mi infantia in le annos 1950 e 1960.
Discos
Comocunque io associa Chopin con Eine kleine Nachtmusik,
	ben que isto naturalmente es de Wolfgang Amadeus Mozart, un
	del poc pecias de iste compositor que io apprecia, stimulate
	probabilemente per le longe familiaritate.
	Io ancora ha
	 le
	discos, un del qual io pensava esser de Chopin, ma illo
	non es ver. Un contine le
	Concerto de Brandenburg
 le
	discos, un del qual io pensava esser de Chopin, ma illo
	non es ver. Un contine le
	Concerto de Brandenburg
	 numero 2 in F major, BWV 1047. Le camisa
	non lo mentiona, ration probabile proque mi patre (1925–1989)
	scribeva lo sur le reverso, con un penna a bolla rubie, como on pote
	vider in le photo. Un altere de facto contine
	numero 2 in F major, BWV 1047. Le camisa
	non lo mentiona, ration probabile proque mi patre (1925–1989)
	scribeva lo sur le reverso, con un penna a bolla rubie, como on pote
	vider in le photo. Un altere de facto contine
	 Eine kleine
	Nachtmusik, e le tertie le Symphonia numero 39 in g minor
	de Joseph Haydn.
 Eine kleine
	Nachtmusik, e le tertie le Symphonia numero 39 in g minor
	de Joseph Haydn.
Boteca
On pote ancora  vider
	ubi mi parentes comprava le discos: le magazin de Willem de Jong
	in Rotterdam. Io mesme non ha memorias de isto. Le adresse esseva
	Korte Hoogstraat 16, con le addition “vh. Passage”. “Vh” es curte
	pro ‘voorheen’, parola nederlandese pro ‘anteriormente’.
	Isto es proque le previe magazin de discos de Willem de Jong, con
	le adresse Passage 16,
	era devastate durante le bombardamento
	de Rotterdam al 14 de maio 1940.
 vider
	ubi mi parentes comprava le discos: le magazin de Willem de Jong
	in Rotterdam. Io mesme non ha memorias de isto. Le adresse esseva
	Korte Hoogstraat 16, con le addition “vh. Passage”. “Vh” es curte
	pro ‘voorheen’, parola nederlandese pro ‘anteriormente’.
	Isto es proque le previe magazin de discos de Willem de Jong, con
	le adresse Passage 16,
	era devastate durante le bombardamento
	de Rotterdam al 14 de maio 1940.
 Del disco
	in le vetule collection que de facto contine musica de Chopin,
	io non ha un clar memoria. O forsan ora tamen, al
	de nove
	 vider le disco. Io ha
	addite un regula graduate pro monstrar que se tracta de lo que
	hodie nos appella un EP, extended play,
	plus grande que un single (compara le
 Del disco
	in le vetule collection que de facto contine musica de Chopin,
	io non ha un clar memoria. O forsan ora tamen, al
	de nove
	 vider le disco. Io ha
	addite un regula graduate pro monstrar que se tracta de lo que
	hodie nos appella un EP, extended play,
	plus grande que un single (compara le
         previe
        photos), ma plus parve que un LP, un long play
        record.
 previe
        photos), ma plus parve que un LP, un long play
        record.
Matta
Le matta de mus que forni le regula graduate, cetero, era includite con le Genius Mouse que io comprava con mi prime proprie computator, le 24 de novembre 1990, un 386SX con 2 MB de RAM e un disco dur de 100 MB. Si, vermente mega, non giga. Ille matta es le sol pecia de hardware de ille epocha que io ancora habe.
Incontro
Le disco  (clicca pro aggrandir) contine registrationes de
	Stefan Askenase sonante le sequente
	pecias de Chopin:
	(clicca pro aggrandir) contine registrationes de
	Stefan Askenase sonante le sequente
	pecias de Chopin:
- Valse Nr. 6 Des-dur op. 64 Nr. 1
- Valse brillante Nr. 2 As-dur op. 34 Nr. 1
- Valse Nr. 14 e-moll op. posth.
- Valse Nr. 7 cis-moll op. 64, Nr. 2
- Polonaise Nr. 6 As-dur op. 53
- Polonaise Nr. 3 As-dur op. 40 Nr. 1
Si, illos sona totes multo familiar. Vermente mi prime incontros con le musica de Chopin.
Discoperir plus
In le annos 1990 mi appreciation de Chopin cresceva, con le études e preludios, e ille es hodie un de mi compositores favorite. Plus recentemente io soleva sonar le nocturnos in Youtube, preferibilemente in le interpretation de Brigitte Engerer. (Io ha longe pensate que illa e su nomine de familia serea german, /ˈɛŋərər/, ma es francese, / ɑ̃ʒəˈrɛːr/.)
Le 15 de januario io ascoltava in Youtube le collection “Chopin | Fall Asleep With Classical Music | Relaxing Piano For A Goodnight Sleep” (goodnight sleep? good night’s sleep!). E mi attention era attrahite per le track numero octo. Multo belle! Como es possibile que nunquam avante io habeva remarcate iste? Forsan pro isto: in le collection per Brigitte Engerer, le nocturno es assatis lontan verso le fin. Me place le nocturnos, sed illos habe anque alco sombre, alco obscur, e post haber audite multes, io es preste pro un altere typo de musica pro alcun tempore. Assi il es ben possibile que rarmente si jammais io ascoltava le nocturnos per Brigitte Engerer usque le fin.
Precocitate
Le Nocturne in e minor, opus postume 72, numero 1, sonate per Luke Faulkner. Opus postume, dunque publicate post le morte de Chopin in 1849, tamen illo esseva le prime nocturno que ille scribeva! Le Wikipedia in anglese explica:
“The Nocturne in E minor, Op. posth. 72 No. 1, WN 23, was composed by Frédéric Chopin for solo piano in 1826. [1] It was Chopin's first composed nocturne, although it was the nineteenth to be published, in 1855, along with two other early works: a funeral march in C minor and three écossaises.”
Anque qui io lege:
“The piece was not published until 1855, six years after the composer's death, when it was assigned Op. 72. It may have been written as early as 1827 or been contemporary with Chopin's piano concertos (1829-1830).”
1826 o 1827, dunque al etate de solo 16 o 17 annos, ancora in Polonia. Tamen ja tunc Chopin habeva le maturitate de saper combinar le notas e tonos e timbres del piano exactemente como illo debe esser facite, creante un pecia perfecte, in mi opinion al minus. Ma ille mesme, le perfectionista incerte, habeva dubitas:
“It was his first piece of the kind, and the final result did not satisfy him, so it wasn't published until 6 years after his death, in 1855.”
Facile?
Sin mesme saper sonar le piano io pensava que le Nocturno opus 72 non poterea esser multo difficile a sonar: il ha poc notas rapide e virtuose. Sed post inspection plus detaliate on vide que in tote le pecia, le mano sinistre sona in semiminimas, cata un dividite in tres, ergo il ha triolos, duodece notas in un mesura in totalitate. E ja in le quarte mesura le mano dextre sona quatro notas durante que le sinistre realisa sex. Facer isto ben require un independentia del manos que, io assume, solo pote esser acquirite per multo practicar, assi que le nocturno non es immediatemente apte pro comenciantes.
Visual
Un agradabile e tranquille interpretation del nocturno que es le thema de iste articulo, un video que monstra como le musica sona e es sonate, on pote vider qui. Il ha un claviero de piano, barras colorate cade al claves pro activar le notas, blau pro le mano sinistre, blau clar pro le claves blanc, blau plus obscur pro le claves nigre, e al latere dextre iste colores es jalne e orange. Cata barra, quando cadite, colora le clave dum le nota dura.
Le barras durante lor lente cadita resimila le carton con perforationes del libro de un organo de strata. Il ha multes in le museo “Van Speelklok tot Pierement” in Utrecht, un del qual pote anque esser commandate in un maniera plus moderne, con Midi.
Un sequentia de notas remarcabile (le tertie barra in ille pagina del partitura): fis-cis-eis-fis-a-g, pois fis-cis-eis-fis-eis-fis. Le momento 3:24 (anque tertie barra) es simile, ma differente, c'-c-b-c-d-c (illac per le pianista Liah Yuval). Nihil special apparentemente, tamen remarcabile in le contexto, io trova.
Manos
Un persona qui se appella Kassia (inspirate per le compositrice del none seculo?) monstra manos sonante, anque con barras ma non colorate, in vice de vitro, o stillas cylindric. Glacie forsan, que sublima e condensa se.
Manos que quasi se tocca, quando un nota es sonate con un, e un breve intervallo de tempore plus tarde de nove , ora con le altere.